คุณพ่อคุณแม่หลายคนสงสัยว่า ลูกของเราซน ไม่นิ่ง วู่วาม รอคอยไม่ค่อยได้ แบบนี้เป็นสมาธิสั้นหรือไม่ แล้วจะสังเกตอย่างไรว่าลูกเป็นโรคสมาธิสั้น ถ้าสงสัยจะไปพบใคร จะรักษาอย่างไร รักษาหายไหม มีคำถามเกิดขึ้นมากมายในใจคุณพ่อคุณแม่ ดังนั้น ควรทำความเข้าใจกับโรคสมาธิสั้นก่อน
โรคสมาธิสั้นคือ กลุ่มอาการที่เกิดขึ้นตั้งแต่วัยเด็ก โดยเกิดก่อนอายุ 12 ปี เกิดจากความผิดปรกติของสมอง ซึ่งมีผลกระทบต่อพฤติกรรม อารมณ์ การเรียน และการเข้าสังคมกับผู้อื่น กลุ่มอาการประกอบด้วย อาการซน อยู่ไม่นิ่ง ขาดสมาธิ และหุนหันพลันแล่น
การวินิจฉัยโรคนี้โดยอาศัยประวัติที่ละเอียดทุกด้าน และลักษณะอาการจากการพูดคุยสอบถามคุณพ่อคุณแม่ ตัวน้องเอง และรวบรวมข้อมูลจากคุณครูในประเด็นต่างๆ เช่น ลักษณะพฤติกรรมที่บ้านและในห้องเรียน การเลี้ยงดู ประวัติพัฒนาการ ผลการเรียน เพื่อน รวมถึงการตรวจร่างกาย ส่วนการตรวจอื่นๆ เช่น ตรวจวัดระดับเชาวน์ปัญญา ตรวจคลื่นไฟฟ้าสมอง ส่งตรวจเฉพาะรายที่มีความจำเป็นเท่านั้น
การรักษามีทั้งการปรับพฤติกรรมในห้องเรียน เช่น ให้นั่งหน้าชั้น นั่งใกล้เด็กเรียบร้อย ไกลประตูหน้าต่าง ชมเชยเมื่อทำดี เมื่อหมดสมาธิให้เปลี่ยนอิริยาบถ เป็นต้น และการปรับพฤติกรรมที่บ้าน โดยคุณพ่อคุณแม่ฝึกวิธีจัดการกับลูกได้อย่างเหมาะสม เช่น จัดตารางเวลาให้ชัดเจน นั่งประกบเวลาทำการบ้าน ลดเวลาดูโทรทัศน์และเล่นเกมคอมพิวเตอร์ ควบคุมอารมณ์ตนเอง เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก จัดหาที่สงบนั่งทำการบ้าน เป็นต้น
อีกวิธีคือ การรักษาด้วยยา ยาที่ใช้มักเป็นกลุ่มที่ออกฤทธิ์กระตุ้น ซึ่งเป็นยาที่ใช้ได้ผลดี ยาเหล่านี้เป็นยาที่ปลอดภัย มีผลข้างเคียงน้อย และมีประสิทธิภาพในการรักษาสูง จะช่วยให้เด็กมีสมาธิดีขึ้น ซนน้อยลง ดูสงบลง อีกทั้งมีความสามารถในการควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น และอาจช่วยให้ผลการเรียนดีขึ้น
ผู้เขียน : พญ.ดลจรัส ทิพย์มโนสิงห์
* ขอบคุณข้อมูลจาก : http://www.lokwannee.com/web2013/?p=203955
